-
1 paucus
paucus, a, um (surtout au plur.) peu nombreux, en petit nombre. - pauci dies: quelques jours. - pauco aere, Gell. 20, 1, 31: pour une faible somme. - pauci, orum: - [abcl]a - quelques-uns, peu de gens, peu de personnes. - [abcl]b - Sall. l'aristocratie, l'oligarchie. - [abcl]c - les hommes d'élites. - pauca, ōrum, n.: peu de choses ou peu de paroles. - paucis te volo, Ter.: j'ai deux mots à te dire.* * *paucus, a, um (surtout au plur.) peu nombreux, en petit nombre. - pauci dies: quelques jours. - pauco aere, Gell. 20, 1, 31: pour une faible somme. - pauci, orum: - [abcl]a - quelques-uns, peu de gens, peu de personnes. - [abcl]b - Sall. l'aristocratie, l'oligarchie. - [abcl]c - les hommes d'élites. - pauca, ōrum, n.: peu de choses ou peu de paroles. - paucis te volo, Ter.: j'ai deux mots à te dire.* * *Paucus, pauca, paucum, a Parum quidam deducunt: Singulariter raro legitur. Peu en nombre.\Respondit mihi paucis verbis. Plaut. En peu de parolles.\Inter paucos disertus, et dignus illa propinquitate. Quintil. Il n'en y a guere de si scavants que luy.\Contentus paucis. Horat. De peu.\Docere paucis. Virgil. En peu de parolles.\Paucis diebus eram missurus domesticos tabellarios. Cic. Dedens peu de jours.\In paucis diebus quam Capreas attigit. Sueton. Peu de jours apres que, etc.\Paucis interpositis diebus iterum, etc. Cic. Peu de jours apres.\Paucissimus. Plin. Trespeu. -
2 interpono
inter-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put, place, lay, or set between or among, to interpose, insert between.I.Lit.A.Of place, constr. with acc. and dat., or inter with acc.:B.equitatus praesidia levis armaturae,
Hirt. B. G. 8, 17; 13; 19:vestibus interponi eam (herbam) gratissimum,
Plin. 21, 6, 20, § 43:ubi spatium inter muros... pilae interponuntur,
Caes. B. C. 2, 15:inter eos levis armaturae Numidas,
Hirt. B. Afr. 13:uti levis armatura interjecta inter equites suos interponeretur,
id. ib. 20:sulcos,
Cato, R. R. 33, 3:ne interpositi quidem elephanti militem deterrebant,
Liv. 37, 42:lateri vinculum lapides sunt, quos interposuere, ut, etc.,
Curt. 8, 10, 25.—Esp.1.To insert, interpose, introduce. —Of time:2.intercalariis mensibus interpositis,
Liv. 1, 19, 6; cf.:inediam unius diei per singulos menses,
Suet. Vesp. 20.—Of musical notes:iis sonis quos interposuerant, inserunt alios,
Quint. 12, 10, 68.—Of words or language:ne inquam et inquit saepius interponeretur,
Cic. Lael. 1:hoc loco libet interponere... quantae, etc.,
Nep. Pelop. 3, 1: subinde interponenti precibus, quid respondebo, [p. 984] etc., Quint. 6, 3, 64:paucis interpositis versibus,
Cic. Div. 1, 57, 131:aliquid,
Quint. 2, 4, 12:verbum ullum,
Cic. Quint. 4, 15; so,querelas,
id. Q. Fr. 2, 3, 1:meam sententiam,
Quint. 5 prooem. 3. —Of a letter in a word: quibusdam (verbis litteram),
Quint. 1, 5, 17.—Of a foot in verse:quibusdam (iambus) interpositus,
id. 10, 1, 96.—Of time, to let pass, permit to elapse, leave an interval:3.spatium ad recreandos animos,
Caes. B. C. 3, 74:ejus rei causa moram interponi arbitrabatur,
id. B. G. 4, 9, fin.:tridui mora interposita,
after a delay of, id. ib. 4, 11; id. B. C. 1, 64; 3, 12; 75:nullam moram,
Cic. Phil. 6, 1, 2:nullam moram, quin, etc.,
id. Ac. 1, 1:spatio interposito,
some time after, id. Clu. 2, 5; Liv. 5, 5, 10:diebus aliquot interpositis,
Varr. R. R. 3, 9:tempore interposito,
Suet. Tib. 9; cf. id. Claud. 26; Plin. 25, 8, 49, § 88:hac interposita nocte,
Liv. 44, 39.—To mingle:C.frigidam (cibis),
to drink cold water while eating, Plin. 28, 4, 14, § 55; cf.:condimentis cuminum,
to mix with, id. 20, 15, 58, § 153.—With personal objects, to introduce among, admit among, bring into, to bring into a feast, a society, among associates, etc.:II. A.quam sancta sit societas civium, dis immortalibus interpositis, etc.,
Cic. Leg. 2, 7, 16:aliquem convivio,
Suet. Claud. 39:legatos familiaribus,
id. Ner. 22. —In gen., as a hinderance, interference, reason, or pretext:B.Lentulus provinciam, quam sorte habebat, interposita religione, deposuit,
Cic. Pis. 21, 50:neque ulla belli suspicione interposita,
Caes. B. G. 4, 32:nulla interposita dubitatione,
id. ib. 7, 40; Hirt. B. G. 8, 48; 52:interposita pactione,
Just. 7, 6, 5:offensione aliqua interposita,
Cic. Phil. 2, 4:nec colloquium interposita causa tolli volebat,
Caes. B. G. 1, 42; Hirt. B. Alex. 70:causam interponens collegas exspectare,
Nep. Them. 7, 2:postulata haec ab eo interposita esse, quominus, etc.,
Cic. Att. 7, 15, 3:operam, studium, laborem pro sociis,
id. Div. in Caecin. 19.—Esp.1.Of a judgment, decree, edict, oath, etc.:2.jurejurando interposito,
Liv. 34, 25, 7; Suet. Caes. 85:jus eo die se non dicturum, neque decretum interpositurum,
Liv. 3, 46, 3:ad decreta interponenda pecuniam occipere,
Cic. Verr. 2, 2, 48, § 119; Suet. Tib. 33:judicium suum,
Cic. Div. 2, 72, 150:poenas compromissaque,
id. Verr. 2, 2, 27, § 66:exceptionem actioni,
Dig. 44, 1, 2:intercessionem suam (of a tribune of the people),
Val. Max. 6, 1, 10:tutor interponit auctoritatem suam,
gives his authorization, Gai. Inst. 1, 190. —Fidem interponere, to pledge one's word or credit:3.fidem suam in eam rem,
Caes. B. G. 5, 36, 2:fidem reliquis interponere, jusjurandum poscere, ut, etc.,
id. ib. 5, 6, 6:fidem suam in re omni,
Hirt. B. Alex. 63:omni interposita fide,
Caes. B. C. 3, 86:ut in eam rem fidem suam, si quid opus esse putaret, interponeret,
Cic. Rosc. Am. 39, 114; cf.:sponsio interponeretur,
Liv. 9, 9.—Se interponere (in aliquid, or alicui rei; also with quominus or absol.), to interfere, intermeddle, engage in, set one ' s self in the way:si te in istam pacificationem non interponis,
Cic. Fam. 10, 27, 2:bello se,
Liv. 35, 48:num ego me non interpono Romanis,
Just. 3, 10, 11:num quem putas posse reperiri, qui se interponat, quominus, etc.?
Cic. Vatin. 15:quid enim me interponerem audaciae tuae?
expose myself, id. Phil. 2, 4, 19:ni tribuni plebis interposuissent se,
Liv. 27, 6: tu vero, quod voles, facies;me nihil interpono,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 5.— Rarely, to interfere, interpose in behalf of any one:semper se interposuit,
Nep. Att. 2, 4; 9, 5:Qui me mediis interposuerim Caesaris scriptis, i.e. by writing a continuation,
Hirt. B. G. 8 praef.
См. также в других словарях:
jour — Jour, m. Dies. Semble qu il vient de Diurnus, ostant la lettre d, et changeant i, voyele en i consonante. Les Hebrieux disent Iom, pour jour, dies, comme se dit aussi en aucunes provinces de ce Royaume où on dit es Joun, pour il est jour, Dies… … Thresor de la langue françoyse